Yndisleg frétt....

....og myndin sem fylgir fréttinni hreint út sagt frábær.

Það er svo gaman þegar fólki dettur svona í hug.

Ég sé þetta alveg fyrir mér, dansararnir í þvílíkum hlífðargöllum (svo þær fái nú ekki flísar úr timbursúlunum) þannig að liðið sem flykkist á "nektar"súludansinn í fjósum og fjárhúsum landsins verður aldeilis fyrir vonbrigðum.

Þangað til næst....

Landbúnaðarnefnd leggst gegn nektardansi

Dejavu all over again....

....eða hvað.

Þetta eru nú bara smáglæpir miðað við hans "glæpa"sögu. Hann var sýknaður af morðinu á eiginkonu sinni og vini hennar. En þvílíkur farsi.

Er þetta kannski athyglissýki hjá honum.

Spurning hvort hann sé "glæpon" hafi bara ekki náðst aftur fyrr en nú.

Ætli þessum réttarhöldum verði sjónvarpað.

Það var ótrúlega fyndið að sjá réttarhöldin vegna morðanna. Ég var í Ameríkunni þegar þó voru að taka enda. Fólk var að hneykslast á því að eitthvað vitni sem hafði setið fyrir svörum í vitnastúkunni ári áður og var nú endurkallað mundi bara ekki hverju það hafði svarað. Ég man varla hvað ég borðaði í gær.

Ég hélt að hann yrði dæmdur sekur fyrir morðin á sínum tíma. Aumingja fólkið sem sat í kviðdómi þá. Var örugglega orðið hálfgeðveikt á setunni, komið á róandi lyf, með magasár útaf ringulreiðinni sem líf þeirra var orðið, gafst upp á endanum og ákvað slá þessu öllu upp í kæruleysi og sýkna manninn.

Þetta er auðvita ekkert hlátursmál, en ég verð nú bara að hlæja að vitleysunni í þessum manni.

Þangað til næst....

Vitorðsmaður O.J Simpson ætlar að vitna gegn honum

Stupid criminals....það er ykkar að dæma

For two Northeastern freshmen, school year begins and ends with arrest

A pair of freshmen at Northeastern University learned a tough lesson before classes even started this semester, when one of them allegedly leaned out the window of his dormitory and yelled something regrettable in earshot of plainclothes police officers.

"If you're looking for weed, my roommate Ferrante has some for sale," Michael R. Emery yelled, according to a release issued today by the Suffolk district attorney's office.

The sales pitch, made Sunday to a fellow student out a second-floor window at the Hemenway Street residence hall, got Emery, 18, and his roommate, Matthew J. Ferrante, 18, in a lot of trouble. After their room was searched and officers found a bevy of marijuana, smoking accessories and liquor, the pair was arrested, arraigned, and apparently thrown out of school.

"I can tell you that they are no longer students here at Northeastern," said Laura Shea, a school spokeswoman, who declined to comment further.

According to the release from prosecutors, police went to the second floor of the dormitory after hearing Emery yell and found the door open. In plain view was a bottle of Grey Goose vodka, a shot glass, and a plastic baggie of marijuana. The officers knocked and identified themselves to Emery, of Haverhill, and Ferrante, of North Andover.

As they spoke to the teens, police spotted another bag of marijuana and a glass pipe. The officers read the students their rights and received permission to search the room, according to the release. The search yielded eight small bags of marijuana, a larger bag containing three to four ounces of marijuana, hundreds of clear plastic baggies, and a Triton T2 digital scale. The officers also found a grinder, a bong, $1,045 in cash, bottles of Malibu rum, Smirnoff Twist raspberry vodka, and Southern Comfort, and a vaporizer, a device that uses heat to release marijuana's intoxicating chemicals but does not burn the plant.

Outside the window of their room, the students had rigged a pulley system that had been designed to raise and lower items from the room directly overhead. It was not immediately how the students were using the pulley system, prosecutors said.

Emery and Ferrante were arraigned Tuesday in Roxbury District Court and charged with possession of a class D substance with intent to distribute in a school zone, possession of alcohol by a minor, and conspiracy to violate the state's drug laws. The teens were released without bail and are scheduled to return to court Oct. 24.

A message left at Emery's parents home was not returned. Reached by phone today at his parents home in North Andover, Ferrante said: "I do not want to talk about it."

Þangað til næst....

Ný vekjaraklukka....

....hún er á fjórum fótum og heitir Snúður.

Hann vakti mig áðan. Ég vissi að klukkan var ekki orðin 8 þar sem ég stillti gömlu vekjaraklukkuna mína á átta. Þegar hann var hættur að kúra ofaná mér gáði ég hvað klukkan var. Hann hefur vakið mig klukkan 6:30. Ég bölvaði World Class fyrir að opna ekki fyrr en klukkan 8 á laugardögum. Fór bara framúr þar sem ég  er glaðvöknuð. Venjulega get ég sofnað aftur, sérstaklega ef ég vakna svona snemma. Ekki núna sem er ágætt þar sem ég er að fara í ræktina á eftir.

Ég sit núna og hlusta á vatnið renna í eldhúsvaskinn. Heyri að Snúður er að fá sér að drekka. Hann drekkur vatnið beint úr krananum. Vatnið sem ég set hjá honum er víst ekki nógu ferskt.

Það er nú samt ágætt. Snúður og ég pössum vel saman. Bæði stórfurðuleg.

Þangað til næst....

 

Mikið vildi ég óska....

.... að ég ætti fjarstýringu á hausinn á mér. Hún þarf ekkert að vera flókinn. Bara virka á heilann með on/off takka. Einfalt.

Á kvöldin þegar ég er að fara að sofa fer heilinn í gang.

Ég sem alveg rosalega skemmtileg og áhugaverð blogg. Skipulegg matseðil vikunnar með það í huga að hafa alltaf með mér nesti í vinnuna og borða hollan og góðan mat. Endurskipulegg og tek til í skápunum hjá mér. Ákveð að henda öllu óþarfa draslinu sem hefur safnast hjá mér í gegnum árin. Losa mig við skó og föt sem ég er hætt að nota. Þríf bílinn, að innan og utan. Finn alveg rosalega góða lausn á vandamáli sem ég hef verið að glíma við. Tek C-vítamín, Omega-3 og B-vítamín á hverjum degi. Vakna eldsnemma til að fara í ræktina fyrir vinnu.

Þegar líður á daginn fatta ég að ég vaknaði ekki eldsnemma til að fara í ræktina fyrir vinnu. Stillti reyndar vekjaraklukkuna á 5:45 en endurstillti hana bara á 7:00 þegar hún hringdi svo ég gæti sofið lengur.

Á mánudegi viku seinna er ég ekki búin að skipuleggja neinn matseðil og tók aldrei með mér nesti í vinnuna. Er ekki búin að taka til í skápunum, henda drasli og losa mið við föt og skó. Bílinn er ennþá skítugur.  Man ekki snilldarlausnina sem ég fann á vandamálinu. Man stundum eftir að taka Omega-3 og vítamínin, þá á kvöldin þegar ég er að fara sofa. Hef ekki haft fyrir að gera tilraun til að vakna og fara í ræktina fyrir vinnu.  Hef verið andlaus og bara skellt inn einhverjum smá athugasemdum og brosköllum í hjá hinum og þessum bloggvini.

Ég hugga mig reyndar við það að ég er örugglega ekki eina manneskjan sem lendi í þessu, að minnsta kosti vona ég það.

Þetta með fjarstýringuna var kannski vanhugsað hjá mér. Það mætti alveg vera hægt að skipta um stöð.

Þangað til næst....

Hundreds pose nude on Swiss glacier....

Endilega kíkið á þessa grein inni á News of the Weird á boston.com. Hundreds-pose-nude-on-Swiss-glacier.

Bara smá fréttablogg.

Þangað til næst....

Bag-Borrow or steal....

Ég var inni á Yahoo og sá hlekkinn inn á þessa síðu þar. Ætlaði varla að trúa mínum eigin augum. Finnst þetta alveg hrikalega fyndið.

Þangað til næst....

 

Hvað er þetta með bílbeltin...

Mér líður eins og ég sé nakin án bílbeltis. Skil ekki þessa vitleysu hjá þeim sem ekki setja á sig beltið.

Um að gera að hækka bara sektina meira. Er nú ekki betra að vera með bílbelti en að vera dauður.

Þangað til næst....

Sýndi vítavert gáleysi með barn í bifreiðinni

Verður maður ekki stundum að leika sér....

Ég rakst á mjög skemmtilega síðu fyrir nokkru sem heitir Tickle.

Þar er hægt að taka próf sem segja manni allt milli himins og jarðar um mann sjálfan. Alveg frá því hvort maður hugsi nógu vel um heilsuna til þess hvert partý þemað þitt er. Það þarf að skrá sig sem notanda, en þá kemst maður í öll þessi próf. Ég hef staðið mig að því að gleyma mér og taka próf eftir próf eftir próf.

Hún er að mestu til gamans þessi síða, en það er margt áhugavert sem kemur í ljós ef maður svara sannleikanum samkvæmt.

Þangað til næst....

Ég fór til London í síðustu viku....

Já þá hefur maður loksins komið til London.

Það er nefnilega svo fínt að vera í Vildarklúbbi Icelandair. Það var tvöfalt punktatilboð í október hjá þeim og ég stökk á það og fékk mér miða til London. Reyndi eftir bestu getu að plata einhvern með mér, en það voru allir búnir að plana útlandaferðirnar og ætluðu ekki að hætta við eða fara í aðra ferð. Það munaði mjög litlu að ég fengi frænku mína með. Ef ég hefði talað við hana hálftíma fyrr! Bara fyndið. Hún hafði nefnilega verið "plötuð" til að fara til Tallin rétt áður en ég hringdi.

Þá var að finna gistingu. Ég var mikið að spá í hótel sem mamma gisti á þegar hún fór út í fyrra þar sem það var rétt hjá Oxfort Street. Ég var endalaust inni á www.visitlondon.com að skoða tilboð á gistingu þar. Ég álpaðist svo óvart inn á Bed and Breakfast linkinn og fann þar lítið hótel sem heitir The Cardiff www.cardiff-hotel.com  steinsnar frá Paddington stöð. Það var reyndar skrítið hvernig ég ákvað að gista þar, ég var nefnilega búin að liggja yfir nokkrum hótelum að reyna ákveða á hverju þeirra ég ætlaði að gista. Datt svo bara inn á þetta og bókaði strax. Fjórar nætur, fimmtudag til mánudags.

Þá var það að plana eyðsluna, hehehe! Það fyrsta sem fór á innkaupalistann minn var Planet Hollywood glas handa bróðir mínum þar sem hann hafði brotið glasið sitt rétt eftir að hann kom með það heim. Það gaf mér fyrirtaks afsökun að gera mér ferð þangað og fá mér að borða. Og mikið ofsalega var maturinn góður. Namm. Svo skoðaði ég heimasíður hjá hinu ýmsu fyrirtækjum sem eru með búðir á Oxford Street og punktaði hjá mér hvað mig langaði í. Auðvita mátti heldur ekki gleyma jólagjöfum handa mömmu og co.

Kreditkort, gjaldeyrir, flugmiði, vegabréf, ferðataska og ég sjálf. Tilbúin til brottfarar.

Mamma keyrði mig og ég var komin út á völl klukkan 7, tékkaði mig inn og fór í fríhöfnina. Þar blasti við manni Stefán Hilmarsson, Kristján einhversson (sorry, man aldrei hvers son hann er), Bubbi og einhver stelpa sem ég veitt ekkert hver er. Þau voru öll að árita geisladiskana sína þannig að ég geri ráð fyrir að stelpan sé söngkona, kannski einhver úr Idol. Það var líf og fjör þarna þar sem fullt af fólki var á leið til útlanda. Ég keypti mér langloku og sódavatn og snæddi það í rólegheitum. Keypti mér svo Séð og Heyrt og rölti að brottfararhliðinu.

Brottför klukkan 9, seinkaði um 5 mínutur. Flugið var fínt en lendingin var sú versta sem ég hef lent í. Ekki það að hún hafi verið hræðileg, það var bara svo ofboðslega mikil ókyrrð í aðfluginu. Flugvélin lenti klukkan 12:05, á áætlun miðaða við seinkunina. Þá var það Heathrow Express lestin www.heathrowexpress.com . Hún gengur frá Heathrow að Paddington stöð á 15 mínútna fresti og var besti kosturinn fyrir mig. Ég borgaði 14 og hálft pund fyrir miðan að Paddington og ferðin tók um 20 mínútur. Leigubíll hefði kostað mig 40 til 50 pund og tekið lengri tíma, að ég held. Frá Paddington lá leiðin að hótelinu, svona þegar maður fann leiðina út af stöðinni. Hehehe. Ég var 4-5 mínútur að labba þetta. Óskaplega þægilegt.

Henti farangrinum inn á herbergi og skellti mér niður í bæ. Það allra fyrsta sem ég gerði var að fara í Beadworks búðina á Tower Street. Það var alveg ágæt að koma þangað og sjá það sem þeir voru að selja með berum augum, ekki bara á ljósmyndum á netinu. Ég varð samt fyrir svakalegum vonbrigðum þar sem úrvalið var frekar aumingjalegt miðað við á beadworks.co.uk og líka dýrara. Mér sýndist það að minnsta kosti, þrátt fyrir að ég borgi flutningsgjald og toll af því sem ég panta af netinu. Eyddi tæplega 25 pundum og fór ekki aftur eins og ég hafði planað.

Þá var það Oxford Street. Ég fór í nokkrar búðir og verslaði smávegis. Hálf skreið til baka á hótelið, eftir að ég var búin að fara í apótek og ná mér í plástur og sótthreinsi. Ég fékk nefnilega þessa svaka blöðru á stóru tánna við allt þetta labb. Það voru ekki skórnir, heldur sokkarnir sem ég var í. Þeir fóru í ruslið. Ég hataði þessa sokka hvort eð var.

Þegar ég var búin að búa um ´sárin´ fór ég á Aberdeen Steakhouse rétt hjá hótelinu. Mæli ekki með þeim stað. En svona til sárabóta þá hitti ég fullorðin hjón frá Danmörk og spjallaði heilmikið við konuna. Hún var færeysk en hafði farið til Danmerkur sem krakki til að fara í skóla og búið þar síðan. Þau vissu heilmikið um Ísland og var mjög gaman að hafa hitt þessi hjón.

Ég hafði stillt vekjaraklukkuna á símanum á 8 svo ég gæti fengið mér morgunmat. Það fylgdir nefnilega alvöru enskur morgunverður með herbergjunum alveg svakalega góður. Hann er borinn fram frá 7-9 en ég gat engan veginn komið mér á fætur, ég var alveg búin á því og svaf til klukkan 10. Skamm, skamm.

Svo verslaði ég bara og verslaði. Keypti mér fullt af fötum, DVD og fleira. Fór vísvitandi með hálftóma ferðatösku út. Keypti mér littla tösku til að hafa í handfarangri og hafði fötin sem ég notaði úti í henni.

Ég fór á Breska safnið á sunnudeginum. Varð fyrir miklum vonbrigðum. Byggingin sem safnið er í er æðisleg. Ekki fannst mér til mikils koma það sem var inni á safninu. Það var stór hluti af safninu lokaður, ég gat þar af leiðandi ekki skoðað það sem mig langaði til. Það er reyndar ofsalega skemmtileg sýning í sérsal á safninu sem heitir "Taboo and Power in the Pacific". Hún bjargaði ferðinni á safnið. Ég er kannski svona mikið snobb, en mér fannst miklu skemmtilegra að fara á Egypska safnið í Kaíró.

Á mánudeginum fór ég í síðustu ferðina niður á Oxford Street. Fór í HMV til að kaupa Cars og Planet Earth sem voru að koma út. Keypti auðvita nokkrar myndir í viðbót, súperman bol handa Gísla bróðir og Goonies bol handa Rúnari P. Þeir voru ánægðir með þá sem er kannski engin furða. Ég var búin að segjast ætla að kaupa boli með "my sister went to london and all I got was this lousy t-shirt" áprentað. Mér fannst Goonies og súperman mikið flottari og mjög viðeigandi. Heheheh.

Ég eyddi restinni deginum í lobbýinu á hótelinu þar sem flugið heim var ekki fyrr en klukkan níu um kvöldið. Skrapp reyndar út nokkrum sinnum til að kaupa mér að borða. Ég var mjög ánægð með gistinguna. Hótelið er gamalt en snyrtilegt. Sama fjölskyldan er búin að reka þetta í meira en 40 ár. Það var lika gaman að sitja í andyrinu og fylgjast með fólkinu sem var að fara og koma. Það er nóg að gera hjá þeim og meirihlutinn af þeim sem skráðu sig inn á meðan ég beið voru að koma aftur og höfðu gist oft áður. Ég ætla að gista þarna þegar ég fer aftur til London. Um 6 leytið fór ég svo að Paddington til að taka Heathrow Express á völlinn. Það tók enga stund að tékka mig inn, en svo byrjaði ævintýrið!

Vá maður það er alveg gengið út í öfgar eftirlitið við innganginn á fríhöfninni á Heathrow. Ég var með plastpoka með tveimur bókum í og sódavatni, litla ferðatösku og handtöskuna mína. Það voru sem betur fer starfsmenn við inngagninn að aðstoða fólk og dreyfa zip-lock pokum fyrir vökvan í handfarangri. Ég náði í einn og bað hann um að taka sódavatnið og henda því, ekker mál. En þá kom hjá honum að ég væri með þrjár töskur/poka. Ég var ekki alveg samþykk því að ég væri með þrennt þar sem ég taldi að handtaskan væri hverrar konu réttur. Ónei. Ég tók bækurnar úr pokanu og setti svo handtöskuna í litlu ferðatöskuna, það er nefnilega hægt að stækka hana. Æi þið vitið með rennilás í lokinu. Nei, ég kom henni ekki fyrir í mæligrindina. Á endanum stóð ég á töskunni til að minnka hana, þið vitið renna aftur fyrir stækkunina og þá var hún komin í rétta stærð. Það fyrsta sem ég gerði þegar ég var komin inn á fríhafnarsvæðið var að opna litlu ferðatöskuna og taka handtöskuna mína úr henni. Almáttugur. Það fyndasta við þetta allt er að inni í fríhöfninni getur þú keypt ferðatöskur og allt mögulegt þannig að þú gætir farið um borð í vélina með 20 töskur og 15 poka. Þess vegna. Fáránlegt. En auðvita ferlega fyndið eftirá.

Fríhöfnin á Heathrow er dýr. Ég verslaði bara í Swarovski búðinni, lítin sætan kristalfrosk og svo keypti ég mér að borða og drekka. Hálftíma fyrir brottför kom tilkynning um brottfararhliðið. Ég kom mér þangað og svo var hleypt inn í vél. Það var einungis nokkurra mínutna seinkun á brottför, þrátt fyrir það lenti vélin á réttum tíma á Keflavíkurflugvelli. Mikið var gott að koma heim.

Það sem ég hafði ætlað að kaupa í fríhöfninni á Heathrow, en fundist svo dýrt, keypti ég í fríhöfninni heima. Það var töluvert ódýrara en á Heathrow. Mamma og pabbi biðu eftir mér og svo lá leiðin heim. Mikið rosalega elska ég rúmið mitt mikið.

Þangað til næst....