Hættulegur veggur....

Ég held að veggurinn sem ég labba framhjá í til að sækja úr prentaranum í vinnunni sem andsetinn. Hann virkar að minnsta kosti mjög blóðþyrstur á mig.

Ég fæ nefnilega alveg óstjórnlega löngun til að slengja hausnum í vegginn á leiðinni til baka frá prentaranum.  Sé það alveg fyrir mér. Hef sem betur fer nógu mikla sjálfstjórn til að komast klakklaust framhjá veggnum. Ég veit svosem að ég er stórfurðuleg og viðurkenni það fúslega, en nú er nóg komið af svo góðu.

Ég hef heyrt um skrifstofutæki sem hafa verið illa andsetinn, hætta að virka þegar ákveðinn aðili á skrifstofunni reynir að nota þau. Lausnin er venjulega einföld í þeim tilfellum. Viðkomandi fær sér milligöngumann sem sér um samskiptin við viðkomandi tæki.  

Ég get reyndar farið aðra leið að prentaranum en gleymi mér stundum. Það þýðir heldur ekkert að fara framhjá honum með lokuð augun. Það lítur ekki alltof vel út í vinnunni ef ég læðist framhjá veggnum með lokuð augun.  Ég myndi þá örugglega bara labba á vegginn og þar með hefði honum tekist ætlunarverk sitt.

Ég þigg ráðleggingar um hvernig ég get komið veggnum fyrir kattarnef.

Þangað til næst....

Athugasemdir

[Gunnhildur Inga Rúnarsdóttir, 17.8.2007 kl. 09:17]

Já ég held að ég verði mér út um vígt vatn og athugi hvað gerist. 

Þetta með hjálminn er góð hugmynd, en ég hugsa að það yrði horft skringilega á mig ef ég færi að setja upp hjálm í hvert skipti sem ég sæki eitthvað í prentarann.